Electro-acupunctuur
Wat is Electro-acupunctuur volgens Voll ?
De Electro-Acupunctuur volgens VOLL, of wel EAV genoemd, is ontstaan vanuit de traditionele Chinese acupunctuur. Hierbij worden echter geen naalden gebruikt. De Duitse arts Reinhard VOLL wilde weten wat er eigenlijk gebeurt als hij een naald in een acupunctuurpunt prikt. Hij wilde weten of het effect ook meetbaar is. Zoals ook in de reguliere geneeskunde empirisch, d.w.z. proefondervindelijk, veel ontdekt is, zo heeft hij gevonden, dat metingen aan acupunctuurpunten aan o.a. de handen, voeten en gelaat, een informatie geven over het biologisch functioneren van orgaandelen, of systemen, waar die punten een relatie mee hebben. Zo is ook gebleken dat elke tand of kies een relatie heeft met een inwendig orgaan. Volgens de acupunctuurleer hoort bij elk inwendig orgaan een meridiaan, op te vatten als een energiegeleidingsbaan. Nu kan bij een probleem aan een gebitselement ook een klacht optreden ergens in het traject van de daarbij behorende meridiaan. Zo kan bijvoorbeeld een ontstoken of dode kies in de onderkaak een tenniselleboog veroorzaken, want die kies is gerelateerd aan de dikke darm (meridiaan) en deze meridiaan loopt ook over de elleboog.
Wat wordt er gemeten?
Via de EAV is het in vele gevallen mogelijk achter de vermoedelijke oorzaak te komen. Deze kunnen velerlei zijn zoals: toxinen, dat zijn gifstoffen, uit het milieu of beroep; toxinen afkomstig van doorgemaakte virus- of bacterieontsteking, vaccinaties, zware metalen, tandheelkundige materialen zoals amalgaam, toxinen uit dode tanden of kiezen, om maar enkele te noemen. Van zeer veel van deze mogelijke veroorzakers is testmateriaal voorradig in de vorm van gesteriliseerde en in homeopathische verdunning gebrachte uitgangsstoffen in testfrequenties, waarvan de frequenties zijn opgeslagen in een computerprogramma. Zonder deze testfrequenties is het onmogelijk een meting te doen en kan ook geen therapie worden voorgesteld. Het is mogelijk dat het normaal biologisch functioneren van het lichaam wordt verstoord door een "ontstekingshaard" ergens in het lichaam. Dit vindt alleen plaats als het lichaam onvoldoende weerstand kan bieden aan deze haard. Vanuit de westerse medische wetenschap kan men door middel van allerlei onderzoeken vaststellen of men aan een bepaalde ziekte lijdt, of wat de veroorzaker is. Vaak heeft de patiënt dan reeds bepaalde klachten waarvoor de arts wordt geraadpleegd. De klachten kunnen echter van dien aard zijn, dat deze niet direct in een bepaalde richting wijzen.
Wat voor klachten zijn er veelal, waar de oorzaak met EAV achterhaald kan worden?
Zulke klachten kunnen van allerlei aard zijn, zoals o.a. grenzeloze vermoeidheid, depressief gevoel, slapeloosheid, hoofdpijnen, concentratiestoornissen, etc. Weerstandsvermindering is een van de belangrijkste oorzaken. Van alle voorkomende ontstekingshaarden in het lichaam komt 75% voor in het hoofd/hals gebied, zoals de bijholten, oren, gebit, tonsillen. 65% hiervan komt voor rekening van het gebit. De EAV legt niet alleen het oorzakelijk verband vast tussen klacht en mogelijke oorzaak. Men kan hiermee ook geneesmiddelen testen die nodig zijn om de genezing te bevorderen. Deze kunnen zowel van homeopathische als allopathische oorsprong zijn. Ook vitaminen en mineralen kunnen op hun al dan niet gewenste gebruik worden getest. Ook de schadelijke bijwerking van een geneesmiddel kan hiermede worden opgespoord. Na de testprocedure, komt men na beëindiging van een daarbij behorende kuur, na enkele weken terug voor de evaluatie. Dit kan zich enige keren herhalen, omdat een ziekte of klacht bijna nooit door een enkele factor wordt veroorzaakt, maar meestal het gevolg is van meerdere dieper liggende problemen.
Hoe werkt het?
Het onderzoek wordt met behulp van een apparaat gedaan, waarbij metingen worden verricht aan acupunctuurpunten aan de handen, voeten en het gelaat. Er wordt gemeten met een meetsonde (ook wel meetstift, meetgriffel enz. genoemd) (+ pool). De patiënt heeft een grote elektrode in een van zijn handen ( - pool). Met het meetapparaat wordt een prikkel afgegeven aan het acupunctuurpunt in de vorm van een gedoseerde meetstroom. Het orgaan, orgaandeel zal op deze prikkel reageren. Zo kan men een indruk krijgen van de energetische toestand van het orgaan, orgaandeel. De meetwaarde is een weerstandsmeting van het punt en wordt weergegeven op een schaal van 0 tot 100. De normwaarde voor de punten op handen en voeten is 50, maar in het algemeen worden waarden tussen 50 en 70 als normaal beschouwd. Het is wenselijk dat op de dag van het onderzoek geen verzorgende middelen worden gebruikt. Ook dient men zich te ontdoen van sieraden, want dat kan een storende werking geven. Vitaminen en mineralen bij voorkeur niet innemen.
